تأثیر شعردرمانی گروهی بر وضعیت شناختی سالمندان مقیم در سرای سالمندان

مقدمه : سالمندی دوران حساسی از زندگی بشر است و توجه به مسایل و نیازهای این مرحله یک ضرورت اجتماعی است. آگاهی از وضعیت سلامت روانی سالمندان و مداخلات غیر دارویی مؤثر باعث دست یابی به بهداشت روانی این دوره می شود. هدف این مطالعه بررسی تأثیر شعردرمانی گروهی بر وضعیت شناختی سالمندان است .   مواد و روش ها: این مطالعه از نوع نیمه تجربی بوده، که در آن 72 نفر از سالمندان مقیم سرای سالمندان شهر اراک که دارای خصوصیات نمونه پژوهش بودند، به طورتصادفی دردو گروه مداخله (39نفر) و شاهد ( 33 نفر) جای گرفتند. برای گروه مداخله، برنامه شعردرمانی گروهی طراحی و طی 12 جلسه 60 دقیقه ای به مدت 6 هفته اجرا گردید . گروه شاهد بدون مداخله خاصی، در جلسات گروهی روزانه شرکت کردند. ابزار اصلی گردآوری اطلاعات شامل پرسشنامه اطلاعات دموگرافیک و پرسشنامه وضعیت شناختی amt  بود . برای تجزیه تحلیل داده ها از آماره کای ا سکوئر و تی مستقل و همچنین برای بررسی روابط بین متغیرها از آزمونهای تی مستقل و تی زوج استفاده شد .   یافته ها : نتایج نشان داد که میانگین نمره وضعیت شناختی گروه مداخله از 17/7 قبل از مداخله به 38/7 بعد از مداخله افزایش یافت و نتایج اختلاف معناداری را در گروه مداخله نشان داد(01 /0 p  ).   نتیجه گیری: با توجه به این مطالعه می توان گفت که شعردرمانی گروهی بر افزایش وضعیت شناختی مؤثر است. لذا پیشنهاد می گردد، از این مهارت آسان و کم هزینه در خانه های سالمندان و حتی در منازل در جهت ارتقاء سلامت روان و بهبود وضعیت شناختی استفاده گردد.